Transitie-weerbericht november

Onstuimig weer met gunstige vooruitzichten

Het is volop herfst in transitie-land. Er waait een stevige, frisse wind, de bomen worden kaal, en de stemming is soms wat somber. Toch valt er ook veel te genieten: lucht vol beweging, kleuren die gloeien, wolkenluchten die doen ademen.

Het afscheid van de zomer is definitief. De warmte waar we zo aan gewend waren, laten we achter. Bladeren dwarrelen neer, hoe graag we ze ook vast zouden willen houden. Teruggaan is geen optie meer. De winter staat voor de deur. Kouder, stiller, intiemer.

We trekken ons terug, kruipen op de bank onder een dekentje, en denken na over wat we écht belangrijk vinden. Wat willen we vasthouden? Waarmee willen we verder? Soms hebben we genoeg aan onszelf en een paar oude verbindingen die blijven bestaan.

De winter nodigt uit tot bezinning én beslissingen. Gaan we de verwarming hoger zetten, of investeren in isolatie voor de toekomst? Het is de tijd van keuzes maken. En tussen de kou door verschijnt ook iets speels: de eerste sneeuw, het glijden over ijs, rode wangen van buitenlucht en plezier.

Dan breekt langzaam de lente aan. Licht aan de horizon, knoppen die op springen staan, mensen die elkaar weer opzoeken. Nieuwe verbindingen, nieuwe plannen. Alles bloeit: bloemen, ideeën, samenwerkingen. En ja, ook het onkruid komt mee: de dingen die schuren, die we liever kwijt zijn. We wieden, beschermen en geven zorg aan wat weliswaar nog kwetsbaar is, maar onmiskenbaar groeit.

De zon wordt feller, de wereld opener. Er komt ruimte om te doen wat we echt belangrijk vinden. We hoeven niet meer te snoeien, alleen te genieten van wat we gezaaid hebben en wat is aangeslagen.

Soms wordt de warmte wat te veel. De atmosfeer wordt broeierig. Na een knallend onweer keert het evenwicht terug. De nazomer gloeit nog na, tot de wind weer opsteekt en opnieuw stof doet opwaaien. Zo draait de cyclus van de transitie verder…

Sharon van Nistelrooij (Savant-Zorg) en Mieke Vloet (MooiMaasvallei, Pantein)